Prawo i jego działanie – Wykład Neville’a Goddarda

Rozdział 1 – Prawo i jego działanie – Wykład Neville’a Goddarda: 

Świat i wszystko, co się w nim znajduje, jest uprzedmiotowioną uwarunkowaną świadomością człowieka. Świadomość jest przyczyną i substancją całego świata. Jeśli chcemy odkryć tajemnicę stworzenia, musimy zwrócić się ku świadomości. Znajomość prawa świadomości i metod działania tego prawa umożliwi ci osiągnięcie w życiu wszystkiego, czego pragniesz. Uzbrojeni w praktyczną wiedzę na temat tego prawa, możesz zbudować i utrzymać idealny świat. Świadomość jest jedyną rzeczywistością, nie w przenośni, ale w rzeczywistości. 

Rzeczywistość tę można dla jasności porównać do strumienia podzielonego na dwie części, świadomą i podświadomą. Aby inteligentnie posługiwać się prawem świadomości, konieczne jest zrozumienie relacji pomiędzy świadomością i podświadomością.

Świadomość jest osobista i selektywna; podświadomość jest bezosobowa i nieselektywna. Świadomość jest sferą efektu; podświadomość jest sferą przyczyny. Te dwa aspekty to męski i żeński podział świadomości. Świadomość jest płci męskiej; podświadomość jest kobieca. Świadomość generuje idee i odciska je na podświadomości; podświadomość otrzymuje idee i nadaje im formę i wyraz.

Zgodnie z tym prawem, najpierw wymyślając ideę, a następnie odciskając ją w podświadomości – wszystko ewoluuje ze świadomości; i bez tej sekwencji nie ma niczego, co zostało stworzone.

Świadomość wywiera wrażenie na podświadomości, podczas gdy podświadomość wyraża wszystko, co jest na niej odciśnięte. Podświadomość nie tworzy idei, lecz przyjmuje za prawdziwe te, które świadomy umysł uważa za prawdziwe i w sobie tylko znany sposób obiektywizuje przyjęte idee. Dlatego też dzięki swojej mocy wyobrażania i odczuwania oraz wolności wyboru idei, którą będzie realizował, człowiek ma kontrolę nad stworzeniem. Kontrolę podświadomości osiąga się poprzez kontrolę swoich pomysłów i uczuć.

Mechanizm tworzenia kryje się w samej głębi podświadomości, w kobiecym aspekcie lub łonie stworzenia. Podświadomość wykracza poza rozum i jest niezależna od indukcji. Kontempluje uczucie jako fakt istniejący w sobie i na tym założeniu przystępuje do dawania mu wyrazu. Proces twórczy zaczyna się od pomysłu, jego cykl przebiega jako uczucie i kończy się wolą działania.

Pomysły są zapisywane w podświadomości za pośrednictwem uczuć. Żadna idea nie może zostać wyryta w podświadomości, dopóki nie zostanie odczuta, ale gdy już ją odczujemy, niezależnie od tego, czy będzie dobra, zła czy obojętna, należy ją wyrazić. Uczucie jest jedynym medium, za pośrednictwem którego idee przekazywane są do podświadomości. Dlatego człowiek niekontrolujący swoich uczuć może łatwo zawładnąć podświadomością niepożądanymi stanami. Przez kontrolę uczuć nie rozumie się powstrzymywania lub tłumienia uczuć, ale raczej zdyscyplinowanie siebie, aby wyobrażać sobie i pielęgnować tylko takie uczucia, które przyczyniają się do twojego szczęścia.

Kontrola uczuć jest ważna dla pełnego i szczęśliwego życia. Nigdy nie żyw niepożądanych uczuć ani nie myśl ze współczuciem o złu w jakiejkolwiek formie. Nie rozpamiętuj niedoskonałości swojej ani innych. Robienie tego oznacza zaimponowanie podświadomości tymi ograniczeniami. Czego nie chcesz, żeby ci się stało, nie myśl, że dzieje się tobie lub innemu. Oto całe prawo pełnego i szczęśliwego życia. Wszystko inne to komentarz.

Każde uczucie wywiera podświadome wrażenie i jeśli nie przeciwdziała mu  silniejsze uczucie o przeciwnej naturze, musi zostać wyrażone. Dominantą dwóch uczuć jest to, które jest wyrażone. Jestem zdrowy to uczucie silniejsze niż będę zdrowy. Czuć, że będę, to wyznać, że nie jestem; Jestem silniejszy niż nie jestem.

To, czym się czujesz, zawsze dominuje nad tym, kim chciałbyś być; dlatego też, aby zostało zrealizowane, życzenie musi być odczuwane raczej jako stan, który istnieje, a nie jako stan, którego nie ma.

Wrażenie poprzedza manifestację i jest podstawą, na której opiera się cała manifestacja. Uważaj na swoje nastroje i uczucia, ponieważ istnieje nieprzerwane połączenie między twoimi uczuciami a widzialnym światem. Twoje ciało jest filtrem emocjonalnym i nosi wyraźne ślady dominujących emocji.

Przyczyną wszelkich chorób są zaburzenia emocjonalne, zwłaszcza emocje stłumione.

Intensywne odczuwanie zła bez wyrażania tego uczucia na głos jest początkiem choroby – choroby zarówno ciała, jak i środowiska.

Nie poddawaj się uczuciu żalu lub niepowodzenia z powodu frustracji lub oderwania się od obiektywnych celów, co skutkuje chorobą.

Myśl z uczuciami tylko o stanie, który pragniesz osiągnąć.

Poczucie rzeczywistości pożądanego stanu oraz życie i działanie w oparciu o to przekonanie jest drogą do wszelkich pozornych cudów.

Wszelkie zmiany ekspresji są skutkiem zmiany uczuć. Zmiana uczuć jest zmianą przeznaczenia. Całe stworzenie odbywa się w domenie podświadomości. To, co musisz zatem nabyć, to refleksyjna kontrola działania podświadomości, to znaczy kontrola nad swoimi pomysłami i uczuciami.

Przypadek lub przypadek nie są odpowiedzialni za to, co ci się przydarza, ani z góry przeznaczony los nie jest autorem twojego szczęścia lub nieszczęścia. Twoje podświadome wrażenia determinują warunki Twojego świata. Podświadomość nie jest selektywna; jest bezosobowe i nie ma względu na osobę [Rzymian 2:11]. Podświadomość nie interesuje się prawdą ani fałszem twoich uczuć. Zawsze przyjmuje za prawdę to, co czujesz, że jest prawdą.

Uczucie to zgoda podświadomości na prawdziwość tego, co uważa się za prawdę. Dzięki tej właściwości podświadomości dla człowieka nie ma nic niemożliwego.

Cokolwiek umysł ludzki może pojąć i poczuć jako prawdę, podświadomość może i musi uprzedmiotowić.

Twoje uczucia tworzą wzór, na podstawie którego zbudowany jest twój świat, a zmiana uczuć jest zmianą wzoru. Podświadomość zawsze wyraża to, co zostało w niej odciśnięte. W momencie otrzymania wrażenia zaczyna wypracowywać sposoby jego ekspresji. Akceptuje wyryte w nim uczucie, twoje uczucie, jako fakt istniejący w sobie i natychmiast przystępuje do wytworzenia w zewnętrznym, czyli obiektywnym świecie, dokładnego podobieństwa tego uczucia. Podświadomość nigdy nie
zmienia przyjętych przekonań człowieka. Przedstawia je w najdrobniejszych szczegółach, niezależnie od tego, czy są korzystne, czy nie.

Aby zaimponować podświadomości pożądanym stanem, musisz założyć, że 

uczucie, które byłoby twoje, gdybyś już zrealizował swoje życzenie.

Definiując swój cel, musisz zająć się wyłącznie celem samym w sobie. Sposób wyrażania się i związane z tym trudności nie podlegają Twojej ocenie. Myślenie z uczuciem o jakimkolwiek stanie wywiera wrażenie na podświadomości. Dlatego też, jeśli rozmyślasz o trudnościach, barierach lub opóźnieniach, podświadomość, ze względu na swoją bardzo nieselektywną naturę, akceptuje uczucie trudności i
przeszkód jako twoją prośbę i zaczyna je wytwarzać w twoim świecie zewnętrznym.

Podświadomość jest łonem stworzenia. Otrzymuje tę ideę poprzez uczucia człowieka. Nigdy nie zmienia otrzymanej idei, ale zawsze nadaje jej formę. Stąd podświadomość odwzorowuje ideę na obraz i podobieństwo otrzymanego uczucia. Postrzeganie stanu jako beznadziejnego lub niemożliwego oznacza wciśnięcie w podświadomość idei porażki.

Chociaż podświadomość wiernie służy człowiekowi, nie należy z tego wyciągać wniosku, że istnieje relacja między sługą a panem, jak to było rozumiane w starożytności. Starożytni prorocy nazywali go niewolnikiem i sługą człowieka. Św. Paweł uosabiał ją jako „niewiastę” i mówił: „Kobieta powinna być poddana mężczyźnie we wszystkim” [Efezjan 5:24; także 1 Koryntian 14:34, Efezjan 5:22,
Kolosan 3:18, 1 Piotra 3:1].

Podświadomość rzeczywiście służy człowiekowi i wiernie nadaje formę jego uczuciom. Jednakże podświadomość ma wyraźną niechęć do przymusu i reaguje raczej na perswazję niż na rozkaz; w związku z tym bardziej przypomina ukochaną żonę niż służącą.

„Mąż jest głową żony” – Efezjan 5 [:23] – może nie dotyczyć mężczyzny i kobiety w ich ziemskim związku, ale dotyczy świadomości i podświadomości, czyli męskiego i żeńskiego aspektu świadomości. Tajemnica, o której wspomniał Paweł pisząc:

„To wielka tajemnica [5:32]… Kto miłuje swoją żonę, samego siebie miłuje [5:28]… I będą dwoje jednym ciałem [5:31]”, to po prostu tajemnica świadomości.

Świadomość jest w rzeczywistości jedna i niepodzielna, ale ze względu na stworzenie wydaje się być podzielona
na dwie części. Świadomy (obiektywny) lub męski aspekt jest naprawdę głową i dominuje nad podświadomością (subiektywną), czyli aspektem kobiecym. Jednakże przywództwo to nie jest przywództwem tyrana, ale kochanka.

Tak więc, zakładając uczucie, które towarzyszyłoby ci, gdybyś już osiągnął swój cel, podświadomość jest zmuszana do zbudowania dokładnego podobieństwa do twoich założeń. Twoje pragnienia nie są podświadomie akceptowane, dopóki nie odczujesz ich realności, ponieważ tylko poprzez odczuwanie idea jest podświadomie akceptowana i tylko poprzez tę podświadomą akceptację jest ona kiedykolwiek wyrażana.

Łatwiej jest przypisać swoje uczucia wydarzeniom na świecie, niż przyznać, że warunki na świecie odzwierciedlają twoje uczucia. Jednak wieczną prawdą jest, że to, co zewnętrzne, odzwierciedla wnętrze. „Jak w środku, tak na zewnątrz” [„Jak na górze, tak na dole; jak poniżej, tak i powyżej; jak wewnątrz, tak na zewnątrz; jak na zewnątrz, tak wewnątrz”, „Korespondencja”, druga z Siedmiu Zasad Hermesa
Trismegistosa].

„Człowiek nie może otrzymać niczego, jeśli nie jest mu dane z nieba” [Jana 3:27] oraz

„Królestwo niebieskie jest w was” (Łk 17,21).

Nic nie przychodzi z zewnątrz; wszystko pochodzi z wnętrza, z podświadomości. Niemożliwe jest, abyś widział coś innego niż zawartość swojej świadomości. Twój świat w każdym szczególe jest twoją uprzedmiotowioną świadomością. Stany obiektywne są świadkami podświadomych wrażeń. Zmiana wrażenia pociąga za sobą zmianę ekspresji.

Podświadomość przyjmuje za prawdę to, co czujesz jako prawdę, a ponieważ tworzenie jest wynikiem podświadomych wrażeń, ty poprzez swoje uczucia determinujesz tworzenie. Już jesteś tym, kim chcesz być, a twoja odmowa uwierzenia w to jest jedynym powodem, dla którego tego nie widzisz.

Szukać na zewnątrz tego, czym nie czujesz, że jesteś, to szukać na próżno,

bo nigdy nie znajdujemy tego, czego chcemy; znajdujemy tylko to, czym jesteśmy.

Krótko mówiąc, wyrażasz i masz tylko to, czego jesteś świadomy, że jesteś lub posiadasz. „Temu, kto to ma, jest dane” [Mateusz 13:12; 25:29; Marka 4:25; Łukasza 8:18; 19:26]. Zaprzeczanie dowodom zmysłów i przywłaszczanie sobie poczucia spełnienia pragnienia jest drogą do urzeczywistnienia pragnienia.

Opanowanie samokontroli swoich myśli i uczuć jest Twoim najwyższym osiągnięciem. Dopóki jednak nie osiągniesz doskonałej samokontroli, abyś wbrew pozorom czuł wszystko, co chcesz, używaj snu i modlitwy, aby pomóc sobie w urzeczywistnieniu upragnionych stanów. Są to dwie bramy do podświadomości.